Als open hoek glaucoom optreedt zonder aanwijsbare reden, wordt het primair open hoek glaucoom genoemd als de oogdruk vóór de start van de behandeling meer dan 21 is en normotensief glaucoom als de oogdruk minder dan 22 is.

Wanneer een andere oogaandoening  deze vorm van glaucoom veroorzaakt dan noemt met dit secundair open hoek glaucoom. De meest frequente subtypes hieronder zijn pigment dispersie glaucoom (waarbij pigment partikels de afvoer van kamerwater verstoppen) en pseudo-exfoliatief glaucoom (waarbij abnormale partikels die afgeschilferd lijken de afvoer verstoppen). Er zijn nog een aantal andere subtypes die gelukkig minder vaak voorkomen, zoals bvb. na een oogtrauma of bij afwijkende bloedvatgroei (beginstadium van neovasculair glaucoom).

Onderzoeken die noodzakelijk zijn voor het opsporen en opvolgen van glaucoom:

• Gezichtsveld
• Oogzenuw onderzoek met microscoop
• Oogdrukmeting
• Gonioscopie 
• Oogzenuw analyse (Foto van de oogzenuw)
• Ganglioncelfunctie

De behandeling bestaat uit het verlagen van de oogdruk, om bijkomende schade te voorkomen. Hiervoor wordt gebruik gemaakt van oogdrukverlagende druppels, laserbehandeling (SLT), en zonodig een glaucoomoperatie. Er is meer uitgebreide info hierover bij ‘glaucoom – behandeling’.

Bij secundair open hoek glaucoom zijn soms bijkomende behandeling nodig, zoals een yag iridotomie bij sommige gevallen van pigment dispersie glaucoom en inspuitingen en laserbehandelingen van het netvlies om bij neovasculair glaucoom pijn te behandelen of vermijden. De behandeling van secundair open hoek glaucoom is afhankelijk van de bijkomende oogaandoening die het glaucoom veroorzaakt